Bahçeperim - Çay Bilgesi...

Hepimiz farklı şekilde ve çeşitte çay tüketiyoruz. Bu yüzden “herkesin bir çayı var.”

Yurdum insanı, nasıl çay içiyor? Gelin bakalım…

Amasya Konağı Çayı

İşe annelerden başlıyoruz.

Anne Çayı:

Anneler her işe yetişmek zorundadır. Masadaki çaydan belki bir yudum alır, artık anne nereye yetişecekse hızla ona girişir. O çay soğumaya başlar. Annenin şansı varsa, ılık çay içebilir.

Birde yeni annelerimiz var. Onlarda kansızlık yaşamamak için açık çay tercih eder.

Diyet Çayı:

Kibrit kutusu peynirle, iki üç zeytinin yanına verilen şekersiz çay ile imtihan günlerinin içeceğidir.

Bilindiği gibi diyete giren kişi, üç beyazdan uzak durmalıdır. Hatırlatıyoruz: Un, şeker ve tuz.

Yine biliyoruz ki çoğu diyete giren kişi “şeker” imtihanını geçemediğinden hızla eczanede soluğu alır. Aspartam yada stevia hapları çaylara atılır.

Neredeyse unutuyordum: Son dönemlerde “yeşil” rengin tüm adını aldığı çaylarda listelere girmekte.

Diyet çayında: Çaylar şekersiz şekerle içilir.

Esnaf Çayı:

Her ne kadar metropollerde ölsede bu gelenek, küçük şehirlerde esnaf sizi hemen oturtur. Çaycıya ya seslenilir yada diafondan sipariş verilir.

O günkü havanıza göre çayla ayak üstü sohbet edip alışverişinizi tamamlarsınız. Esnafın sohbeti iyiyse birkaç bardak üst üste içip dükkandan da ayrılabilirsiniz.

Herkese Bir Çay

Ehli Keyif Çayı:

Erkeklerde görülen genel çay içme davranışıdır.

 Birde günleri iyi geçmişse; “etekleri zil çaldı” modunda çay kaşığı bardağın içinde rakseder. Koyu demli, şekeri hissedilir.

İşte, belkide bir şey isteyeceğiniz an o zamandır. Fırsatı değerlendirin, derim.

Plazma Kadını Çayı:

Her zaman çok işi vardır. Başını kaşıyacak hali yoktur. Şık mı şık giyimi, bakımlı saçları birde topuklu ayakkabılarıyla hep farkedilir. Yüksek yüksek binalarda mümkünse tek kişilik odalarında yaşar; pardon çalışır.

Çekmecesinin köşesinde renk renk poşet çayları üstünde porselen veya cam kupası hazır ve de nazırdır. Manikürlü parmaklarıyla poşet çaylar itinayla açılır. Artık, çayını içerken bilgisayardaki işine mi bakar; pencereden uzaklara mı dalar? Orasını bilemiyorum.

HanımTeyze Çayı:

Hanım teyzelerimiz yaşını başını almış insanlar olarak çayın tadını çıkarır.

Benim izlediğim kadarıyla; hanım teyzeler iki gruba ayrılıyor.

Bir grup, eski günlerindeki gibi çayı demiyle ve ince belli bardakla semaverin sonuna kadar içer.

İkinci grup, çeşitli hastalıkları nedeniyle açık demli çay yanınada limon dilimi ekler.

Hanım teyzeler toplandıkları zaman nedense hepsi çayın yanına limon alır. Hepside aynı sözü söyler: “Sağlıklarını koruyor.”

Yani, hanım teyzelerimiz çayları içeride ayrı dışarıda ayrı içer.

Paşa Çayı:

Listenin son çayına geldik.

Annemin çocukken ders çalışırken ödüllendirdiği çaydır. Aman ne keyifti. Porselen büyük fincanda, az sütlü ve şekerli çay. Sanırsınız, paşanın özel kalemiyim. Paşada yok, benim keyif…

Aynı numarayı tabi bende kızlarıma çektim. Denemediyseniz tavsiye ederim. Üzerine minik dokunuşlar ile çocuklar havaya giriyor. Derse tam gaz devam ediyor. Yalnız sık tekrarlamayın, büyüsü bozulur.

Benim gözlediğim hatta deneyimlediğim çay içme şekilleriyle yazımın sonuna geldik. Sizinde aklınıza gelen “farklı çay içme” şekilleri varsa yorumlarda paylaşın.

Herkese demi yerinde çaylı günler diliyorum…