Yalnız konu çok detaylı, ben de haftada bir bölüm yazacağım. Apartman sohbetlerinin ilk bölümüne başlayalım.
Sorulara geçelim: Laf aramızda; bir an kendimi şu ünlü doktor kanapesinde hissettim.
Konuyu dağıtmayalım. Bu da benim işkolik iç sesim..
Nasıl bir apartmanda büyüdüm:
Küçükken o kadar çok ev değiştirdik ki.. Kimi bahçeliydi, kimi de apartman dairesiydi.
Lisede apartmana geçmeden önce, dedemin İzmir körfezi manzaralı bahçesinde kiraz, erik, dut, armut, ayva ağaçları olan evde yaşadık.
 |
| İzmir Körfezi |
Kiraz ağacına çıkıp İzmir'i iç geçirerek izleyip geleceğe dair hayal kurup dua ettiğim çok olmuştur.
Hatta komşunun kırmızı eriklerinde gözüm kalınca; o ağaca tırmanırken düşüp ayağımı kırdım. Annemin çok önemli nasihati: "Başkasının malına göz dikersen işte böyle olur." Masumca isteğimin bedelini kötü ödedim.
 |
| Bahçeden |
Ne zaman çok sıkılsam, rüyamda o evi görürüm.
Çocukken eğlence neydi?
Çocukken yine çok kitap okurdum. Türkiye'nin ya da dünyanın şehirlerine gidiyormuş gibi hikayeler anlatırdım. Derslerim haliyle iyiydi.
Ben biraz gözlükten biraz annemin aşırı kollamasından öyle dışarıda oynayamadım. Düşününce, boşuna "inek" resmi çizilmiyormuş. Bir de gözlük takıyorlardı. Hayatım boyunca gözlüğü hiç sevmedim.
Yedi yaş pantalonumu bulsanız içinden ne çıkardı?
Büyük ihtimalle sümüklü mendil. Gerçeği sadece gerçeği söylüyorum. Çocukluk kahramanım kimdir? Bu eğer kitap kahramanı filansa "Cin Ali" ile başlar. Gerçek hayatta dayım. O bir doktordu. Bana göre her şeyi bilirdi.
Gereksiz yeteneğim var mıydı?
Galiba, gereksiz şeyleri hatırlıyormuşum. Kız arkadaşım geçen söyledi. "Sen, hep böyleydin. Zihnini boşuna meşgul ediyorsun." dedi.
Hastası olduğum bakkal ürünü?
Çokonat, kaymaklı bisküvi ve şu meşhur "9 katlı gofret". Böyle ortadan ikiye ayırıp ayrı ayrı yemesi ne keyifliydi. Siz yapmadınız mı? Hemen alıp deneyin.
 |
| Kremalı Bisküvi Gofret |
Saçma zevkim? Galiba bazen tüm tatlara aynı anda bakıyorum. Turşu ve tatlı. Bunu en çok sinirlendiğimde yapıyordum.
Apartman sohbetlerinin birinci bölümü sona erdi. İçimden bu etkinliği Demirkadın'a, Şebo'ya paslayasım geldi. Eminim onlardan da keyifli konular çıkacak.
Şimdilik hoşçakalın.
Bahceli evde bir cocukluk ne guzelmis. Tatli ve tursu benim icin asla bir araya gelemez:)
YanıtlaSilEvet, o zaman o kadar bilmiyordum. Şimdi insan farkediyor.
SilNormalde öyle, sinirlenince oluyor. Artık nasıl bir algı degişimiyse :)
Merhaba, severek okudum yazınızı, ve gülümsedim bir an kendi kendime: Annemin kesme şekerleri sakladığı ve her seferinde de bulduğumu hatırladım. Kadıncağız en sonunda pes edip vazgeçmişti şeker aldırmaktan ve de saklamaktan. Şeker olmayınca saklamak da olmuyordu bulmak da. O zamanlardan kaldı galiba, kayıp bulmada üstüme yoktur. :))
YanıtlaSilHoşça kalın.
Biz, kardeşler olarak bayram şekerinin kaynağını bulmakta üstümüze yoktu. Yorumu okuyunca aklıma geldi. Çocukken kardeşler olarak suçu organize ettiğimiz durumdu. :)
SilDomates dolu kamyona bayıldım :)
YanıtlaSilTeyzemin bostanında çektim. Domatesleri atalık tohumdan yetiştirir. Pek de lezzetlidir. Sevgilerimle.
SilYaa cok begendim cok hos seyler yazmissin 😄 sümklü mendil bendede çıkardı rezillik ya haha 😁 gofretleride cok severdim.Bu etkinlik güzelmiş.Ellerine saglik 💕💕😘 Benim etkinligimin sonucuda hazır haberin olsun 😁💙
YanıtlaSilIzmırın görüntüsü bıle yetıyor
YanıtlaSilTeşekkür ederim. Kadifekale tarafından çektim. Dedemin evinin o taraflar maalesef bina dolmuş...
Silben doğma büyüme çimentepeliyim. fakat artık eskısı gıbı degıl.. bır kadon basıma gıtmeye korkar oldum oralara..
SilNe de güzel yazmissiniz Yureginize sağlık. Aslında çok güzel bir etkinlikmis . Bende belki yazarım uzun uzun ☺
YanıtlaSilYazarsanız okumaya geliriz. Teşekkür ederim. :)
SilKamyondaki domatesler çok hoşuma gitti :) Tam yemelik :)
YanıtlaSilTeyzemin domatesleri, pek lezzetlidir. :)
SilNe güzel bir konuymuş. Ben çocuklukta müstakil bir evde büyüdüm pek apartman sohbeti bilmem. Ama çocukluğun tadı....Yok öylesi kesinlikle
YanıtlaSilSen de yazsana. Okumaya geliriz. :)
Silsabah ziyaretine geldim safiyeciğime:) pası da aldım çok teşekkürler canımcım.
YanıtlaSilokuması ne kadar keyifli. aynı nesilden geliyoruz çocukluklarımızdaki ortak yönler o kadar fazla ki çok severek okudum. özene bezene de hazırlamışsın gitmişssin foto için bisküviler almışsın aferin kızz sana mtühiş bloggersın :) ayy o bakkallar ne güzeldi yaaa :) çok öpüyorum <3<3<3
Ayy, Demirkadın teşekkür ederim. Evettt gittim,üşenmedim kremalı bisküvi, gofret aldım.
SilBakkallar di mi ya? Hayatımızda ne kadar önemliydi.
Bekliyorum yazını.
Ben de öpüyorummm. :""""
Silresimdeki çikolatalı bisküviye benziyor.. :)) bende sabahleyin çikolatalı büskivi yemiştim nescafe ile..ama galiba çok fazla yemişim,biraz içim yandı..:( aslında şu çikolata dolgulu bisküviler vardı..onlar daha iyi bence..
YanıtlaSilTorkunun fındık aromalı kremasıydı. İlk kez denedim :)
Silgeldik efendim sohbete :)
YanıtlaSilHoşgeldiniz. :)
SilAnnesinin Prensesi gofretin tadı aklımızda. Evettt gördüm. Yakında sıra ona gelecek. Sen de yazsana, apartman sohbetlerine sen de katılll.
YanıtlaSilDalından kopartılıp yenen meyvenin tadı hiçbirşeyde yok.
YanıtlaSilKiraz yemeye gidebileceğimiz biri var mı diye düşünüyorum. :)
SilAh biz Alemdağ köyüne gidip oradaki tanıdıklarımızın bahçesine dalıyoruz, o köyde ağaç da sstıyorlar sanırım, gidip aldığın ağacı topluyorsun :) Açık pembe, sulu ve çok tatlı kirazları var. Ay daha mevsimi de gelmedi, gözüm döndü birden :D
SilLise bitene kadar ben de bahçeli, müstakil bir evde büyüdüm. Bitişik bahçeden düşen kayısıların hastasıydım:))
YanıtlaSilO bisküvileri bende aynı senin gibi yerdim :))) Bak tadı aklıma geldi de nasıl da ağzım sulandı .
YanıtlaSilÇocukluk anıları ne güzeller, ne saflar değil mi 😘
Pasını aldım safişim, şu belimi geçiriyim bir hele hemen pc başına geçip yazacağım ❤❤❤
Öpüyorum seni kocaman
Yazıyı bekliyorummm. :"""
SilÇok güzel bir yazı olmuş. Elinize sağlık :)
YanıtlaSilTeşekkürler. Siz de istersiniz sohbete katılın, okumaya geliriz.;)
SilMerhaba röportajda eşleşmişiz bana sorularınızı ve yazınızı sormadan önce sizi tanımak isterim ☺ Sevgiler. İletişim bilgilerim bloğumda
YanıtlaSil")
Silçok tatlııııı :) dokuz kat ben hep yiyiom yaa :)
YanıtlaSilO bir klasikkk. ;)
SilKeyifle okuduğum bir yazıydı, güzeldi.
YanıtlaSilEmeğinize sağlık :)
Ben de ziyaretiniz için teşekkür ederim. :)
SilAnılara gidip de mutlu olmayan olmasın ,dileğim...
YanıtlaSilKaymaklı bisküvili anılarınız çok olsun.
Çok hoş bir yazı,emeğinize saĞlık.
Hepimizin kaymaklı kadayıf tadında anılar yaşayalım. Hoşgeldiniz. ;)
SilBende 7 yaşına kadar köyde büyüdüm domates tarlasında geçiyordu günlerim :) O domatesin kokusunu hala özlerim. köydeki bahçedeki ekilmiş taze sebzelerin tadını hiç bir zaman alamadım hayatımda pazardan aldığım sebzeler ile karşılaştırdığımda :) Her ne kadar balkonda saksıda domates eksemde her bitki kendi yerinde güzel yetişiyor :) Köyde :)
YanıtlaSilHerkes kendi yerini seviyor. Olsun, şehirli olsak da içimizde ki o yetiştirici ruh olsun. Selamlar. :)
SilNe güzel resimler... çocukluk anilari unutulmuyor.
YanıtlaSilçok hoş bir yazı olmuş, bahçede yetiştirilen o ürünlerin tadı hiçbir şeyde yok. hemen giidp ben de çayımı gofretimi biskivümü aldım canım çekti :) takipteyim ben de bekleerim, sevgiler
YanıtlaSilHüzünlendim :(
YanıtlaSilNe güzel çocuklukmuş.
YanıtlaSil