Bahçeperim - Çay Bilgesi...

Çay Masalı'nın devamını bekleyenlere... Bekleseniz de çok seveceksiniz. İtiraf edeyim, yazarken bazı yerlerde benim de gözlerimden yaşlar süzüldü.

Çay'ın masalını, sadece: Bahçeperim de okuyabilirsiniz.

Diliyorum, bir gün bunun da çizgi filmini yaparlar. Çok mutlu olurdum. Masalın adı: Cha İle Tea                                        

Cha'nın Tea İle Tanışması

Cha çocukluk yıllarını geride bırakmış. Yaman bir delikanlı olmuştu. Ara sıra tapınaktan uzaklara gider, günlerce ortalıkta görünmezdi. Rahibi de merakta bırakıyordu.

Bir gün güney batı yönünde ava gitti. Karanlık, ayın bile olmadığı gecede tam uykuya dalacakken büyük bir gürültüyle yerinden fırladı.

Cha: Kim var? Çabuk çık! ‘ diye bağırdı. Kendi sesinden başka ses duymadı. Bir an, rahibin sözlerini hatırladı: Gençliğin verdiği heyecanla uzaklara gidiyorsun. Ormanın  gözleri senden çok. Sana bir şey olmasından korkuyorum.

Bu güne kadar güldüğü o  sözler, gerçekleşiyor muydu? Soğuk soğuk terledi. Yanındaki değnekten –silahından- güç alıp beklemeye başladı.

Tapınak

Dakikalar geçmek bilmiyordu. Uyandığında, kendi yaşlarında bir kız baş ucunda bekliyordu. Rüyada sandı. O da ne? Silahı kızın elindeydi. Yerinden kalkmaya çalışırken bağırıyordu: O elindeki benim.

Savaşçı Tea

Kız, kahkaha attı: Silahını kaybeden bir budala.” Dedi. Cha,  yerinden kalktığında, kız çoktan kaybolmuştu. Cha, ardından bağırıyordu: “Yeniden görüşeceğiz.” Kız, şen kahkahalarıyla: “Evet, budala  rüyalarda.”

Cha, süklüm püklüm tapınağa döndü. Kız, aklından çıkmıyordu. Bir gün, Rahiple dolaşırken: “Her neyi düşünüyorsan, kaybettiğin yerde.”  dedi.

Cha: Bir şey keybetmedim.

Rahip: Dediğin gibi olsun.

Rahip

Cha, onun yanından hızla uzaklaşır; eşyalarını toplar. Değneğini ya da kızı aramaya ormana gider.  İki gün sonra, balık avlanacakken, kızın kahkahalarını işitir. Elindekileri çalıların arkasına saklar. Sesin yönünü takip eder. 

Kız, neşeyle ırmakta yüzüyordur. Bir an, onu masallardaki perilere benzetir. Tam vazgeçecekken değneği aklına düşer.  O sırada, kızın sesini duyar.

Kız: Beni mi gözetliyorsun?

Cha, yakalanmış olmanın şaşkınlığıyla önce arkasını döner. Ardından kızın eşyalarını toplayıverir.

Kız, ırmaktan bağırıyordur: Eşyalarımı nereye götürüyorsun?

Cha: Senin yaptığını… Değneğimi istiyorum.

Tea: Anlaşma yapalım.

Cha: Değneğim nerede?

Tea: Burada durduğum sürece, değneğine kavuşamazsın.

Cha: O zaman bu ipi koluna bağla. Sakın benimle oyun oynama.

Tea: Tamam, ne kıymetli bir değnekmiş!

Cha: Sadece kimononu vereceğim.

Tea, kızgın: Hala kaçacağımı mı düşünüyorsun? Babam, bu halimi görseydi  bir dakika yaşamazdın.

Cha: Değneğim.

Tea önde, Cha arkada yürürler. Ormanın içlerine girdiklerinde, Tea yine kaçmaya kalkar. Cha, önceden kurduğu av tuzaklarından birini harekete geçirir. Tea kendini bir anda yukarıda bulur.

Cha, kahkahalarla gülüyordur: Yerini beğendin mi?

Tea: Beni bırakmazsan, sağ kalamazsın. Babamın askerleri birazdan burada olur.

Cha: Serbest kalmak istiyorsan, yapacağın şeyi biliyorsun.

Tea, eliyle ağacı işaret eder. Cha,  inanmayarak gitse de elini uzattığında değneği bir anda ona gelir.

Tea: Sözünü tut.

Cha, ağın iplerini keser kesmez; Tea gözden kaybolur. Tea’nın sesi, ormanda yankılanır: Seninle görüşeceğiz.

Prenses Tea

Cha, değneğini almanın sevinciyle tapınağa dönerken, yolda kralın askerleriyle karşılaşır. Kral, tapınağı ziyarete gelmiş. Yanında bir de: “O kız!” vardır. Şaşkınlıktan küçük dilini yutacaktır.

Şaşkın Cha

Kalabalığı sevmediğinden ormana döner. Gece, tam yatacakken yine gürültüler duyar. Hemen kalkar, etrafı kolaçan eder. Geceye bağırır: Değneğimi almaya geldiysen, sana vermeyeceğim. İmparatorun kızı da olsan, umurumda değil. Gece sakinleşince yatar.

.....................Devamı Cumartesi'ye..............

Not: Görseller alıntıdır. Güzel bir hafta sonu diliyorum.