Bahçeperim - Çay Bilgesi...

Mim yapmaktan vazgeçtim. O kadar: “Ortak Mim” dedim. Kimse okumamış. Ne yapalım?

Biz de kendi ödevimizi “mimi” yapalım.

Konu: En güzel anne yalanları mimi. Annelerin yalan söylemediğine dair inancımız güçlüdür. Yalnız, mecbur kalırsak “vallahi ve tillahi” söylüyoruz. Benim örneklerim: Iraz Ana ile benden.

Iraz Ana Ve Ben

Özellikle, yemek ve ders çalışma noktasında yaygın. Sizleri tenzih ediyorum.

İşin can alıcı noktası: Yıllar sonra anne olunca, benim de aynı noktada benzer bir şey yaptığımdır. Gerçi, benimkisi birazcık bilimsel.

Yıllar yıllar önce, ilkokula yeni başladığım sene, annem matematik çalıştırıyor. Bir türlü çıkartma da “sıfır” olması gereken yere “sıfır” yazmıyorum. Annem bakmış. İşin içinden çıkamamış. En sonunda:

Neden oraya sıfırı yazmıyorsun? Sana kaç kere anlattım.

Çıkartma İşlemi

Ben:

Biliyorum. İçimden gelmiyor.

Iraz Ana, “La Havle” çekmiş. Ardından:

Bildiğin şeyi neden yazmıyorsun?

Ben, ağlamaklı:

Ama anne, elimde hiçbir şey kalmıyor. O yüzden vermek istemiyorum.

Annem, kahkahalarla gülmüş. Ne yapsın, sinirlerini epey bozmuşum. O sırada, elinde fındık varmış. Artık, nasıl bir illüzyonsa bana, fındık vermiş. Ardından:

Senin elinde fındık var mı?

Kafamı sallamışım.

Iraz Ana:

Bu sadece bir işlem. Gerçek değil. Yine elinde bir fındık var. Görüyor musun? Artık, sıfırı yazabilirsin.

Bir daha da matematikte çıkarma işlemlerinde hata yapmamışım.

Iraz Ana’nın, hazır çorba poşetini gösterip bize “tarhana çorbası” yedirmesi yine bir efsanedir. Benim et yemediğimi bildiği halde –küçükken- köfte haricinde ağzıma sürmezdim. Bir de zeytinyağı gibi üste çıkardı.

“Yok canım. Ben hiç koymadım. Sen babanın tabağını almışsın. Ver, ben sana yeni tabak koyayım.”

Ahh, anne ahh. Valla, şimdi ucundan kıyısından et yiyebiliyorsam; o yalanlarındandır.

Sıra, bana geldi. Aslında, mantıken düşününce yalan değil.

Konu: Matematik.

Resim Ve Matematik

Patron –büyük kızım-  bir türlü matematik çalışmıyor. Onu gözlüyorum. Yakalayayım bir zayıf anını, matematik çalıştıracağım. Boş bulduğu her vakit resim yapıyor. Çağrışım nasıl geldiyse,  bir gün resim çizerken: “Ressamların çok iyi matematikçi olduğunu söyledim.” Başını kaldırdı: “Gerçekten mi?”

Ben de: “Evet, görmek ister misin?” diyerek daha önceden bilgisayar da hazırladığım resimler ile portrelerini gösterdim. Da Vinci,Van Gogh

Renklerin, şekillerin ve ölçülerin uyumlu olduğunu bir güzel anlattım. İnsan bazen ne kadar da yaratıcı oluyor. Annelikten gelen bir durum olsa.

Arkasından, muhteşem sözümü söyledim:

Gördüğün gibi tüm ressamlar, matematik dâhisi. Sen çalışmıyorsun. Nasıl olacak?

Allah nazardan saklasın, o günden sonra matematik çalıştı. Arada gelir:

Anne, o ressamların adı neydi?

Patron Ve Pocahontas

Şimdi, fen- matematik alanından sınava giriyor.

Anneler günü için hazırladığım: En güzel anne yalanları mimini bitirdim.

Kim yapmak istiyorsa, zevkle okuyacağım. Yaş olarak genç olup da annesinin bir sözü ya da davranışıyla bir huyunu değiştirenler varsa onlar da cevaplasın. Zevkle okuyacağım.

Özellikle isim zikredersem:

 Gülay, evde yazar –kesin komik bir anın vardır.-, Oscar –Alper-, Deep,  Emrah, Nermin, Mukaddes Hanım, Mavianne, Alanay.

Anne olan ve anne adayları ile anne kalbi taşıyan herkesin “Anneler Günü” kutlu olsun. Iraz Ana’nın size çok selamı var.

Sevgilerimle. İyi haftalar.