YEDİREMİYORUM SAVAŞIYORUM! ANNE ÇOCUK İLİŞKİLERİ

22 Kasım

Rsm Kynk: hthayat.com
Yüz ifadeleri ne kadar tanıdık!?

      Merhaba,
 Çocuklarımızın beslenmesi için özellikle anneler canlarını dişlerine takar!
 Anne sütünden ek gıda dönemine geçerken resmen çocukla anne arasında savaş çıkar.:S

 Dönemlerle ilgili bilgi verip kafanızı şişirmeyeceğim. Sadece bazı parentezler açacağım.
             


Rsm Kynk: tr.portal.net
Yedirmek savaş haline dönmüş....
                                    Savaş Sebepleri Ve Taktikler:

  Anne karnında çocuğun hafızasına bir çok tad işlendiği ispatlandı. Siz ıspanak/bamya sevmiyorsanız ondan sevmesini beklemeyin.!

Rsm Kynk: Karikatürtürk-Yemekle ilgili adetleriniz olsun.!
 Ritüelleriniz: Aile bireylerini birbirine yakınlaştırır.
 Siz ya da babası -evde yemek seçen-birisi varsa çocuğunuz da yemek seçer!
Çocuğunuzun önünde sofraya konan yemeklerden bir çatal olsa bile yenmeli.-Daimi kural olmalı-
  Renkli minik tabaklar hazırlayarak çocuğunuzun önüne  koyarsanız tabağı bitirme şansı yüksek:)

Rsm Kynk:tariflerindili/facebook
    Kalorisi yüksek ve albenisi yüksek gıdaları siz de tüketmeyi bırakacaksınız ki
yemek yesin.
   Demek istiyorum ki: Çikolatalar, cipsler, şekerlemeleri unutun.. Aklınıza bu gıdalara eklenen katkı maddeleri gelsin. Eeeeler.. Hani alerji yapıyor demiştik..!

Rsm Kynk: Buzbağ Şarapları/facebook
En lezzetli yemek sizin yaptığınız tencere yemeğidir. Kısaca: Anne yemeği!
  Benim taktiğim: Çocuğunuz yemese de o yemek sofraya gelsin. İnsanın gözünün alışması önemli. İleride bir çatal, iki kaşık derken o yemek yenmeye başlar. Tecrübe edilmiştir:) (Laf aramızda kocalara da uyarlanır.:)))

                                                 
Rsm Kynk: zaman.online.de
Çocuklar için öğretmenler özel kahramandırlar. Onlardan destek alın!
  Bir arkadaşım anlatmıştı. Çocukken evde sebze yemeği yemezmiş. Okulda bir gün öğretmeni iç geçirerek:
-Küçükkken ben sebze yemeği yemezdim. Şimdi o sevmediğim yemekleri çok  özlüyorum. Sizler, annenizin yemeğini yerseniz hem sağlıklı hem de boyunuz uzun insanlar olursunuz.'
 Öğretmeni muhtemelen ufak tefek birisiymiş. O günden sonra arkadaşım, sevmediği sebze yemeklerini de yemeğe başlamış.
 *Öğretmenden yardım alın. Ufak tefek tekrarlanan hikaye şeklindeki uyarılar onları heveslendirebilir.


 


Rsm Kynk: Küçük Aşçı(galeri.kadinlarsitesi.com)
Mutfağa girmek için küçük ama geleceğin aşçısı olacağı şimdiden belli:)



                    Biliyorum sofrada savaş en çok biz anneleri üzmekte.
                                             Kısaca:
                   Bitirilmiş tabaklar ve gülen yüzlerle sofranızda bereket olsun.
                                      Hepinize sevgilerimle.
 
 

BENZER YAZILAR

13 yorum

  1. Çok güzel bir yazı olmuş canım.
    İnan benim aklımdakilerini ve bildiklerimi yazmışsın...
    Bende arkadaşlarıma hep bunu öneririm.
    Üstelik yeğenlerim hep elimde büyüdükleri için bu konuda oldukça tecrübeliyim.
    Senin postlarını bunun için seviyorum canım.
    Hep yayarlı paylaşımlar oluyor...
    Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim,Gülay'cığım.Evet,çocuk büyütenler diğerlerinin halinden anlıyor.:) Sevgilerimle.

      Sil
  2. Merhabalar,Ben de karşımızdakinin en nihayetinde çocuk olduğunun unutulmadan porsiyonların hazırlanması gerek diye düşünüyorum. Anne ya da baba kadar yemesini bekleyemeyiz değil mi(malesef bekleniyor çocuğun yanaklar sarkmış göbeğe yemiyor diye ağlıyor anne).Ayrıca çocuk ağlıyor diye öğün öncesinde abur cubur verilmemesi yemek problemlerini bir nebze yumuşatacağına inanıyorum. En azından bizim evde çok işe yarıyor(4 yaşında bir oğlum var). Bunlar da naçizane tecrübe ile öğrendiğim benim önerilerim. Sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Haklısınız,her çocuğun doyma noktası farklı ve bazılarımız -bu aile mirası mı?-az yiyen çocuk olunca endişeleniyor,hasta olmasını az yemekle eşleştiriyor.Abur cubur mümkün mertebe eve alınmaması gereken bir yiyecek.Ne öğün öncesi ne de sonrası.Tabi alanlar için -benimkiler genç kız olduğundan bazen söz geçiremiyorum- senin söylediğin tarzda hareket etmeleri ;çocuklarının hem yeme krizini biraz yumuşatır hem de sağlığını olumlu etkiler.Yorumun çok iyiydi;anlatımın eksik kalan noktalarını hep beraber tamamlamak güzel.Teşekkür ederim.Sevgilerimle:)

      Sil
  3. :)geçmişe döndüm yazıyı okuduğumda.kızım hiç üzmedi yemek konusunda beni.ama oğlum !ahh.yarım saat bir saat ağzında bekletir kafasını çevirirdi.kayınvaldem bakıyordu ve televizyon karşısında sevdiği yiyeceklerini koyar ve ben anne yapma deyince;olsun kızım bir lokmada geçse boğazından kar derdi.sonra sofraya oturmayınca yemek vermeyip sevdiği(patates kızartması,sarelleli ekmek vs)vermeyi bıraktık.asıl mücadele kayınvaldemle olmuştu:)2 gün aç kaldı sonra bir akşam kendiliğinden sofraya oturdu.evdeki yemek kültürü birinci etken cidden.
    çok güzel ve faydalı bir yazı olmuş.teşekkürler bahçeperim..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yorumun için ben de teşekkür ederim.Bu arada ,aynı uygulamayı annem de benim için doktor önerisiyle yapmış! Çok işe yaradığını söyler-benimle olan yemek savaşında,bu uygulaması efsanedir-.Sevgilerimle:)

      Sil
  4. Hiç birşeyden çekmedim şu iki çocuğuma yemek yedirmekten çektiğim kadar :) Büyük olan daha sorunluydu, günde 8 ayrı çeşit yemek hazırladığımı ve hiçbirini yemediğini bilirim. O gün kaselerin lavaboda çarpılarak kırılmasıyla sonuçlanmıştı. Hatta bir tanıdığım dedi ki birine beddua edeceksen Allah sana yemeyen çocuk versin de. Küçük daha iyi ama o da normal bir çocuk gibi değil. Öğlen 16.00 dan sonra ertesi sabaha kadar birşey yemez. Ne diyelim canları sağ olsun da düzelirler inşallah ileride :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Benim büyük kızımda yüzüme yemeği en hafifinden tükürürdü.-"Sen acaba lama yavrusu musun?" diye düşündüğüm günler oldu! Yaklaşık bir ,bir buçuk ay sürdü.Ağladığım zamanları da bilirim.Aç olunca karnı doymuyor.Akşam saatlerce uyumuyor.Ertesi gün sizi bekleyen bir iş hayatı?!
      O yüzden sizi anlıyorum.Küçük kızımın da sizin küçüğe yakın davranışları vardır.Kendine göre bir şeye karar verdiyse ağzına asla almaz.
      Değişiyorlar,bazı huyları yine de devam ediyor.Benden söylemesi.
      Bir de ben babalarıyla da çok meydan savaşı vermişimdir.Onların önünde o yemekten 1 çatal da olsa yemek zorundaydı. Babaları yemezse,onların bahaneleri hazırdı."Babam da yemiyor."

      Sil
  5. Çok hoş ya :) Gerçekten doğru taktikler kırmadan üzmeden hem :) Birde benim gibi yalnız yaşayıp ayak üstü yemeği geçiiştirenlere bir taktik olsa yalnız başıma yemeyi sevmiyorum ^_^

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hımm,bak bana birden konu açtın.Bunun üzerine düşüneyim ve çalışayım.Hatta soru da yöneltelim..Yorumun için teşekkür ederim.Farklı bir nokta!

      Sil
  6. çok tatlı hoş yine.
    amaaaa en güzeliiiii anne tenceresi fotosuuu.
    miam miam.
    :)

    YanıtlaSil
  7. Çünküm annelerin yemekleri en güzelidir;be ya:))

    YanıtlaSil
  8. taktikler süper,aklımda olsun,belki birgün lazım olur :) sevgiler

    www.minikmini.blogspot.com

    YanıtlaSil