Bahçeperim - Çay Bilgesi...

Cuma, iş gününün son yarım saatine girmenin rahatlığındaydık. Elimde kitabım, masada otururken, bir kurye içeriye girdi. Adımı söyleyince, şaşırdım. İş arkadaşlarım da; bana ne geldiğini merak içindeydi. Hepimiz kutunun başına toplandık.

Dolunayın Hediye  Kutusu
Kutu değil de sanki defineydi. Hepimiz büyülenmiştik.

Kutuyu açmaya başladım. Bana gelen soruları cevaplıyordum. "Kim göndermişti?" Bir başkası: "Nereden geliyordu?" Diğeri:"Neden gönderilmişti?"

Tabi onların düşüncesinde: 'Bir erkek arkadaş vardı.' :)

Ardından kutuyu açtığımda, sıra ile ganimetlere baktık. Yanımdaki kız arkadaşla: 'Aaa, bu çok güzelmiş.' İdil: 'Bak bu da ne kadar renkli.' diyorduk. Erkekler de göz ucundan bakıyorlar. Bir anda önümüze çıkan örme turuncu üstü kurdele nakışlı eşyayı anlayamadık.

Kitap Kabı

Herkesin kafasından bir ses çıkıyordu. Ben: 'Boyunluk.' dedim. Kız arkadaşım, boynuna taktı. Şöyle söyledi: 'Boyunluk olamaz. Boğazıma dar geldi.' Erkeklere gün doğdu. İçlerinden birisi: 'Şapka olabilir mi? Bir versene .' deyip kız arkadaşın elinden aldı. Ben: 'Yok artık.' dedim, İdil kahkahalarla gülmeye başladı. Erkek arkadaşın elinde çok komikti. İdil: 'Ona inanıp kafana takma.' dedi. Onlar onunla eğlenirken dışarıya çıktım. 

Ambalajdan, Dolunay'ın telefon numarasını çıkarttım. Bir kaç gün önce adresimi istemişti, mektuplaşma etkinliği diye düşündüm. Biz gmailden görüşüyorduk. Doğrusu, sürpriz yapacağı aklıma gelmemişti. 

Dolunay telefonu açtı. Ben, çocuk gibi çok heyecanlıydım. Yanımda olsa kocaman sarılırdım. Sanırım, o sırada meşguldü. Proje dediğini hatırlıyorum. Turuncu örme kurdele nakışlı eşyayı sordum. O da bana: 'Kitap kabı.' dedi. Bir de: 'Bu sene güzel olacak.' 

İçeriye girdim. Herkes, eşyanın ne olduğunu merak ediyordu. 'Kitap kabı.' dedim. Ardından diğer eşyaları teker teker çıkardım.

Yün Taçlar Ve Kolyeler

Kutunun içinden çıkan yukarıdaki anahtar şeklindeki kolyeler beni heyecanlandırdı. Dolunay, beni hissetmiş öyle göndermişti. Bu dileğimin olacağına dair bir işaretti. O kolyeyi avucumda tuttum. 

Bu sırada mesai de bitmişti. İş arkadaşlarım, bu sefer:' Kendisi mi yapmış?' dediler. Ben de : 'Evet. El sanatları öğretmeni.' Hepimiz, Dolunay'ın sürprizinden çok mutlu olmuştuk. Çocuksu bir neşe gelmişti. 

Eve geldiğimde, eşyaları masanın üzerine koydum. Tüm gelenler, 'ben buraya aitim.' diyorlardı. 

Magnet

Çantamın rengiyle neredeyse birebir hazırlamış. Magneti, Evliya Çelebi'nin rüyasında: 'Ya seyahat.' dediği gibi buzdolabına yapıştırdım. Bunun yanına, Samsung Fotoğraf Makinem de gelsin. Çalanlara yar olmasın...

Perde Süsü

Sevgili Dolunay'ın kalpli süsü, perdeme iliştirdim. Nikah hatırasının altına. 2014, sevgili prens çıksın gelsin. Gülleri, Kazablanka lilyumları ve diğer çiçekleriyle.

Fatma Ananın Eli

Dolunay'ın elleriyle işlediği: 'Fatma Ana Eli.' Ayakkabılık üstüne astım. Beni ve sevdiklerimi korusun. Hayalini kurduğum güzel yuvaya ulaştırmasını dileyerek astım. 

2014 gelmeden Dolunay'ın sürpriziyle geldi. Ona çok teşekkür ediyorum. İyi ki blog yazıyorum iyi ki seni tanımışım. 

Yeni yıl için güzel umutlar hissetmemi sağladın. İş yerinde hepimiz çocuklaştık. Filmlerde yada reklamlardaki sahnelere benzer şeyler yaşadık. 

Blog yazarak bir çok güzel insanla karşılaştım. Banu Abla, Eda, Nedret Abla, Gülay, Dolunay, Alper, Petek ve diğer blog yazarı arkadaşlar.

Hepinize mutlu yıllar diliyorum. Sürpriz yapanınız çok olsun. Sevgilerimle.