Bir Özlem Kenti Ankara

23 Mayıs

Herkesin, özleminin arttığı bir yer, şehir veya kişi vardır. Benim için, Ankara olduğunu bu sefer daha iyi anladım.
Sonbahar da aşkın başkentiyken, diğer zamanlarında biteviye gözyaşı ve gri bulutlarla örtülüdür. Nadiren, semalarında güneş açar. İzmir’e her ne kadar kararsız dense de Ankara’nın sağı solu da belli olmaz.
Söğütözü-Ankara Yağmur sonrasi
Söğütözü-Ankara Yağmur Sonrası




polatli- asker heykeli
Polatlı-Asker Heykeli

Hele ki bahar geldiğinde nereden geldiği belli olmayan “Kırkikindi Yağmurları” bir anda üstünüze boşalıverir. Bunları nereden biliyorum? Ankara’da dört sene yaşadım. Ulus, Çıkrıkçılar Yokuşu’ndan inerken, Ankara Kalesi’nden şehre bakarken. O zaman, Kale de bir çok yer restore edilmemişti.
Ankara semalarının elliye yakın gri tonla renklenmesi, “Milli Mücadele Zamanını” aklımızda yer etmesi için olabilir mi?
Polatlı girişinde ki asker heykeli, bana Mehmet Akif’in İstiklal Marşı’nda ki dizelerini anımsatırken, tarihin tozlu sayfalarına da gidiyorum.
Savaşın en kritik zamanına gelinmişti. Yunan ordusu, Polatlı mevzisinde Ankara üstüne yürüyordu. Yürekler ağızda, “Sona geldik.” düşüncesiyle çalkalanıyordu. Meclis, yine de Mustafa Kemal’e: “Başkomutanlık verilsin verilmesin?” diye tartışıyordu. 12 Ağustos’ta “Başkomutan” sıfatıyla Polatlı’ya geçtikten sonra “Kurtuluş Savaşı başladı. 9 Eylül’e İzmir sancağına bayrağımızı çekene kadar 22 gün devam etti.
Özlemin, kaygının ve acının yoğunluğuyla yoğruldu. Bir türküye de yansıdı.
Ankara’nın taşına bak.
Gözlerimin yaşına bak.
O yaşları, o günden sonra suretine yerleştirdi.
ankara- asti kizkardesim ve yegenim
Ankara-Aşti Kızkardeşim Ve Yeğenim
Aşti’ye otobüs girdiğinde hatıralarla birlikte kızgınlık, kırgınlık ile birkaç damla gözyaşı birbirine girdi. Nedense bastırmış olduğumuz ya da unuttuğumuzu sandığımız her şey bir anda karşımıza çıktığında savunmasız kalıyoruz.
Bizim ailede, gurbetin anlamı: Ankara’dır. Yaşamımızın bir kesitinde aileden birisinin zorunlu yerleşim yeridir. Şimdi, sıra:  Kız kardeşim de.
Ankara, kızlarımın doğduğu yine sevdiklerimi benden ayıran şehir. Burnumun direğinin sızladığı toprak.
Herkese güzel bir hafta sonu diliyorum. Sevgilerimle.
Not: Fotoğraflar bana aittir.






BENZER YAZILAR

18 yorum

  1. Ankara çok güzel ama soğuğu insanı perişan edebiliyor. Ama çok güzel tabi :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. valla bazen hakikaten çok soğuk oluyor:)))ama gülü seven dikenine katlanıyor Emrah'cığım..:)

      Sil
  2. Hatıralar zordur ama bizi biz yapan hep bunlar değilmi ??
    Kız kardeşinle çook benziyorsunuz :))))
    Öpüyorum canım. ...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet, canım. Çok sağol. Ben de seni öpüyorum.

      Sil
  3. Ankara - çoğu kişi sevmese de - sırf ülkemizin kurtarıcısının yattığı yer olduğundan, bu arada biliyorsunuz en sevdiği şehirmiş- en sevdiği şehir olduğundan sevilmeli, ben de çok severim, çocukluğum burada geçti 10 yıl...sonra 30 yıl ayrı kaldım ve hep Ankara'ya bir gün döneceğim günü bekledim çok şükür döndüm de 96'dan beri yine Ankara'ya dolayısıyla Atatürk'e kavuştum:)
    fotoğraf çok güzel, Allah mutluluğunuzu daim etsin..
    sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet, Ankara hem padişah karşı çıkmış hem de Ata'yı Haymana Ovasında düzenli ordu gibi toplanıp karşıladı. Milli Mücadele fikrini önce benimseyen yerdir. Umarım İzmir’e geldiğinde hayırlısıyla iyi olacak. Sevgilerimle. 😊

      Sil
  4. Tam bir Ankara aşığıyım ben de.
    Ankara'da okuyan ya da bir süre orada kalan her kim varsa aynen bu duyguları yaşar.
    Yaşamayana rastlamak mümkün değildir.
    Başka hiçbir şehir onun yerini tutamaz artık. Yaşam boyu burnunda tüter.
    Yine buram buram burnumda tüttürdün. Ellerine sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Zeugma, sonbahar da sevdiğinle olacaksın. Şarkıda ki gibi, Ankara da aşık olmak zor iki gözüm. Sevgilerimle.

      Sil
  5. canim ankaraya sadece bir kere gittim tam gezemesem de güzeldi paylasim cok hos bende sana iyi hafta sonu diliyorum canim sevgiler♥

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Gügü, ben de sana güzel bir hafta sonu diliyorum. Beğendiğine sevindim. Peki, senin özlem yaşadığın bir yer var mı?

      Sil
    2. olmaz mi bende memleketimi özledim evlendigimden beri gidemiyorum ben aslen bati trakyaliyim iskecedenim 20 yil oldu gitmedim kismetse seneye memleketime gitmeyi düsünüyorum sevgilerimle♥

      Sil
  6. Ankara hep böyle sanırım hep bi sevdirir kendini bi de hep hasret doldurur insana :)

    YanıtlaSil
  7. Diğer tüm şehirlerin en güzel tarafı Ankara'ya dönüşüdür. :)

    YanıtlaSil
  8. Ankara canım Ankara. Ben Ankaralıyım ve Ankara'da yaşamaya devam ediyorum. Ankara'dan uzak kaldığım bir hafta da dahi memleketimi çok özlüyorum. Seviyorum ya ben Ankara'yı. Bir de denizi olsaymış pek güzel olurmuş... Sevgiler canım..

    YanıtlaSil
  9. Küçüklüğümden beri burdayım bazen sıkılıyorum il dışına çıktığımız oluyor. Bir hafta geçince özlediğimi fark ediyorum (: Gelirken Ankara plakalı arabaları görünce bile mutlu olduğumu hissediyorum. Nasıl oluyor bilmiyorum huzur geliyor cidden (: Bu arada sobeledim seni (:

    YanıtlaSil
  10. e be perim ankaraya geldinde neden haber vermedin? aşkolsun.
    ankara bende oldu yara.gurbet,soğuk ve stres oldu benim için artı.gençliğimin tüm güzel hatıralarını değişen çehresi yuttu :(

    YanıtlaSil